ดังนั้น กฎหมายพื้นฐานเขตบริหารพิเศษฮ่องกงจึงร่างขึ้นตามหลักการสองประการ คือ ให้ฝ่ายบริหารเป็นฝ่ายกำกับ และจะพัฒนาระบบประชาธิปไตยแบบค่อยเป็นค่อยไป
หลังปี 1989 อังกฤษได้เปลี่ยนความคิดใหม่ ประสงค์จะให้เร่งกระบวนการปฏิรูประบบการปกครองในฮ่องกง โดยประเด็นที่เป็นปัญหาและทำให้โต้แย้งกันรุนแรงที่สุดคือ ฝ่ายอังกฤษต้องการให้เร่งเพิ่มอัตราส่วนของสมาชิกสภานิติบัญญัติที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรง เรื่องนี้กลายเป็นปัญหาหลักที่ก่อให้เกิดการโต้แย้งระหว่างจีน-อังกฤษในช่วงนั้น
ตอนนั้น ทางอังกฤษแจ้งให้จีนทราบว่า ในการเลือกตั้งปี 1991 ทางอังกฤษจะเพิ่มสมาชิกสภานิติบัญญัติที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรงจาก 10 ที่นั่งเป็น 20 ที่นั่ง และในปี 1995 จะเพิ่มเป็น 24 ที่นั่ง ซึ่งแตกต่างจากที่กำหนดไว้ในกฎหมายพื้นฐานเขตบริหารพิเศษฮ่องกงอย่างมาก คือ ให้มี 18 ที่นั่งที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรงในปี 1997 หากจีนรับวิธีการของอังกฤษก็จะเกิดปัญหา คือทำให้ระบบการปกครองฮ่องกงช่วงก่อนและหลังฮ่องกงกลับคืนสู่จีนในปี 1997 ไม่เชื่อมต่อกัน
เพื่อให้ฮ่องกงสามารถก้าวข้ามช่วงเปลี่ยนผ่านอย่างมีเสถียรภาพ ทางจีนจึงได้ผ่อนปรนเป็นอย่างมาก โดยเสนอให้มี 15 ที่นั่งที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรงในปี 1991 และมี 20 ที่นั่งในปี 1997
ทางอังกฤษแสดงความชื่นชมในความร่วมมืออย่างดีของจีน และแจ้งว่า จะไปศึกษาความเป็นไปได้ในการลดจำนวนที่นั่งที่ได้จากการเลือกตั้งในปี 1991 ให้น้อยกว่า 20 ที่นั่ง
จากนั้น รัฐมนตรีต่างประเทศจีนและอังกฤษเร่งปรึกษาหารือเรื่องราวต่างๆ ด้วยลายลักษณ์อักษร ซึ่งมีเนื้อหาโดยสังเขปดังนี้ ต่อข้อเสนอของจีนที่ให้มี 15 ที่นั่งที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรงในปี 1991 และมี 20 ที่นั่งในปี 1997 อังกฤษเสนอเป็น 18 ที่นั่งในปี 1991 และมี 24 ที่นั่งในปี 1997 ส่วนที่จีนเสนอให้มี 18 ที่นั่งในปี 1991 และ 20 ที่นั่งในปี 1997 นั้น อังกฤษปฏิเสธ และขู่ว่า หากทางจีนไม่แก้ไขเรื่องจำนวนที่นั่งที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรงในกฎหมายพื้นฐานเขตบริหารพิเศษฮ่องกง สมาชิกสภาบริหาร และสภานิติบัญญัติฮ่องกงก็จะลาออก นอกจากนั้น อังกฤษยังเสนอว่า จะส่งเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่มาเจรจาที่ปักกิ่ง แต่ฝ่ายจีนตอบว่า อังกฤษมิได้ตอบรับการผ่อนปรนครั้งใหญ่ของจีน จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องส่งเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่มาปรึกษาที่ปักกิ่ง หากทางอังกฤษไม่รับข้อเสนอของจีน คณะกรรมการยกร่างกฎหมายพื้นฐานเขตบริหารพิเศษฮ่องกงก็จะร่างไปตามที่กำหนดไว้แต่เดิม ในที่สุด อังกฤษก็ยอมตามที่จีนเสนอ โดยมีหนังสือยืนยันมาอย่างเป็นทางการว่า จะรับข้อเสนอของจีนให้มีสมาชิกสภานิติบัญญัติ 18 ที่นั่งที่ได้จากการเลือกตั้งโดยตรงในปี 1991 และมี 20 ที่นั่งในปี 1997 และจะให้ทุกอย่างมีการเชื่อมต่อก่อนและหลังฮ่องกงกลับคืนสู่จีนในปี 1997
