ภาษาจีนคำว่า “หูท่ง” ที่หมายถึงตรอกซอกซอยนั้น เป็นศัพท์เลียนเสียงมาจากภาษามองโกเลีย โดยตำราโบราณของจีนชื่อ “ซีจินจื้อ” บันทึกไว้ว่า ในค.ศ.1267 สมัยราชวงศ์หยวน จักรพรรดิกุบไลข่าน โปรดย้ายเมืองหลวงจากมองโกเลียมาที่กรุงปักกิ่ง และใช้คำว่า “หูท่ง” เรียกซอยน้อยใหญ่ต่างๆ ซึ่งเป็นเขตชุมชนที่อยู่อาศัยแต่เดิมของชาวบ้านชนชาติฮั่นในกรุงปักกิ่ง ดังนั้น หูท่งในปักกิ่งจึงมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 700 ปีแล้ว ภาพถ่ายชาวปักกิ่งที่ใช้ชีวิตอยู่ในหูท่งเมื่อกว่า 30 ปีก่อนชุดนี้ จึงเปรียบเสมือนกระจกเงาสะท้อนให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของปักกิ่งในอดีตและปัจจุบัน
YF
