ยุทธศิลป์ซุนจื่อ:ต้นฉบับของตำรายุทธศาสตร์การทหาร

นอกจากนี้ คนเราอาจเกิดความเข้าใจผิดจากความเชื่อที่ไม่ถูกต้อง ในประวัติศาสตร์เคยมีหลายครั้งที่กองทัพไม่พร้อมที่จะไปสู้รบกับข้าศึก แต่ขุนพลไม่ได้รายงานสภาพความเป็นจริงให้ประมุขรับทราบ ผลสุดท้ายก็คือ กองทัพต้องตกเป็นฝ่ายแพ้อย่างย่อยยับ นี่เป็นสาเหตุที่ทำไมซุนจื่อเน้นว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ไม่รู้เขาแต่รู้เรา ชนะแพ้ยังก้ำกึ่ง ไม่รู้เขาไม่รู้เรา ทุกศึกจักปราชัย

ซุนจื่อเพิ่มเติมว่า หากรู้แต่ว่ากองทัพของตนสามารถเข้าโจมตีข้าศึกได้ แต่ไม่รู้ว่ากองทัพของข้าศึกมีความเข้มแข็ง โอกาสที่จะแพ้หรือชนะเป็นครึ่งต่อครึ่ง หากรู้แต่ว่ากองทัพฝ่ายข้าศึกมีความอ่อนแอ แต่ไม่รู้ว่ากองทัพตนอยู่ในฐานะที่ไม่สามารถเข้าโจมตีกองทัพของข้าศึกได้ โอกาสที่จะแพ้หรือชนะเป็นครึ่งต่อครึ่ง หากรู้แต่ว่ากองทัพของตนสามารถเข้าโจมตีข้าศึกได้ รวมทั้งรู้ว่ากองทัพของข้าศึกไม่มีความเข้มแข็ง แต่ไม่รู้ว่าภูมิอากาศและภูมิประเทศไม่เอื้ออำนวยในการโจมตีกองทัพของข้าศึก โอกาสที่จะแพ้หรือชนะเป็นครึ่งต่อครึ่งเช่นกัน

ดังนั้น เมื่อประกาศทำการสู้รบกับข้าศึก ต้องให้ทุกอย่างมีความชัดเจนก่อน และพร้อมที่จะใช้มาตรการทุกอย่างในการรับมือกับทุกสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น สรุปก็คือ หากรู้เรา รู้เขา และรู้ภูมิอากาศ ภูมิประเทศของสมรภูมิในช่วงสงครามว่าเอื้อประโยชน์หรือไม่ โอกาสที่จะชนะจึงจะมีร้อยเปอร์เซนต์

ตัวอย่างที่ 3 คือ ยุทธการทางทหาร คือศาสตร์แห่งการใช้เล่ห์เหลี่ยมไหวพริบ พิชัยสงครามซุนจื่อระบุว่า เมื่อสามารถจู่โจมพึงแสดงว่าไม่สามารถ เมื่อตัดสินใจใช้กําลังจงแสดงประหนึ่งว่าไม่กระตือรือร้น เมื่ออยู่ใกล้จงหลอกว่าอยู่ไกล เมื่ออยู่ไกลจงหลอกว่าอยู่ใกล้ ล่อหลอกศัตรูด้วยอามิสประโยชน์ เมื่อศัตรูวุ่นวายสับสนจงเข้าตี จงเตรียมความพร้อมเสมอ