ประธานเหมาวัยหนุ่มกับชีวิต“เสมียน”ที่หอสมุด ม.ปักกิ่ง (1)

วันที่19สิงหาคมปี1918เหมาเจ๋อตงกับเพื่อนๆมาถึงกรุงปักกิ่งวันถัดมาเหมาเจ๋อตงไปเยี่ยมศ.หยางชางจี้(杨昌济,ค.ศ.1871-1920)คุณครูของเขาผู้ซึ่งกำลังสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งบ้านอยู่เลขที่9โต้วฟู่ฉือหูถ้งกรุงปักกิ่งศ.หยางชางจี้ให้คำชี้แนะแก่เหมาเจ๋อตงว่าหากไม่ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสก็ให้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งอีกหลายปีทั้งยังชักชวนเหมาเจ๋อตงให้มาอยู่ที่บ้านของเขาด้วยเหตุนี้เหมาเจ๋อตงจึงอยู่ที่บ้านของศ.หยางชางจี้เป็นการชั่วคราว

นี่เป็นครั้งแรกที่ เหมา เจ๋อตงเยือนกรุงปักกิ่ง ปีนั้น เขาอายุ 25 ปี

ศ.หยาง ชางจี้เป็นชาวมณฑลหูหนาน สำเร็จการศึกษาจากญี่ปุ่นและอังกฤษตามลำดับ กลับประเทศเมื่อปี 1913 เคยสอนที่มณฑลหูหนาน รู้จักกับเหมา เจ๋อตงมาหลายปี และยกย่องว่าเหมา เจ๋อตงเป็นลูกศิษย์คนเอก เขากับครอบครัวชื่นชอบเหมา เจ๋อตงมาก เขาให้ลูกสาวพาเหมา เจ๋อตงไปเที่ยวกรุงปักกิ่งเพื่อเปิดหูเปิดตาและรับรู้สภาพของกรุงปักกิ่งในเบื้องต้น

ลูกสาวของศ.หยาง ชางจี้พาเหมา เจ๋อตงไปชมบริเวณ “กู่โหลว” (หอกลอง) และ “จินสุ่ยเหอ” (คูเมืองรอบๆ พระราชวังต้องห้าม) ซึ่งตอนนั้นจักพรรดิปูอียังคงประทับอยู่ในพระราชวังต้องห้าม ทั้งนี้ทำให้เหมา เจ๋อตงมีความรู้สึกสารพัดอย่าง......

จากนั้น ทั้งสองคนได้เดินทางไปชม “จิ่งซาน” (ภูเขาจิ่งซาน) “เป่ยไห่” (อุทยานเป่ยไห่) ซึ่งมีความสวยงามมาก สถาปัตยกรรมวิจิตรประณีตท่ามกลางไม้เขียวขจีในหน้าร้อน เหมา เจ๋อตงไม่เคยนึกเลยว่า เมืองหลวงใหญ่ขนาดนี้ มีความยิ่งใหญ่ขนาดนี้......

จากนั้นไม่นาน เหมา เจ๋อตงย้ายไปอยู่กับเพื่อนๆ 8 คน ซึ่งเช่าบ้านอยู่อีกที่หนึ่ง ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง บ้านเช่าดังกล่าวเล็กมาก อยู่กัน 8 คน แม้ชีวิตลำบากหน่อย แต่ “หนุ่มบ้านนอก” จากมณฑลหูหนานเหล่านี้ยังคงมีจิตใจมุ่งมั่นต่อสู้และมีชีวิตชีวา