ความเปลี่ยนแปลง“การอยู่ดีมีสุข”ในเรื่องเครื่องนุ่งห่ม

คุณยายซือฉวี่ (SiQu) เป็นชาวปศุสัตว์ของหมู่บ้านน่าหลง อำเภอตังสง เมืองลาซา เขตปกครองตนเองทิเบต คุณยายเกิดในคอกวัวเมื่อปี 1929 เธอเล่าว่า “ตอนเด็กๆ มีเสื้อกันหนาวหนังแกะเพียง 1 ตัว กลางวันใช้เป็นเสื้อ กลางคืนใช้เป็นผ้าห่ม เสื้อตัวเดียวใช้กันหนาวทั้งฤดูหนาวฉันสัมผัสความหนาวทุกวันคืน”

คุณยายย้อนอดีตให้ฟังว่า “เนื่องจากไม่มีเสื้อผลัดเปลี่ยน เสื้อกันหนาวหนังแกะจึงเต็มไปด้วยเห็บเหา ร่างกายถูกกัดจนเขียวและม่วง” แต่ในปัจจุบันคุณยายซือฉวี่ไม่เพียงแต่มีเครื่องแต่งกายดีๆ เท่านั้น หากยังมีอาหารดีๆ อีกด้วย เธอบอกว่า “ฉันอายุ 90 กว่าปีแล้ว กินอะไรก็อร่อยทั้งนั้น”

ช่วงหลายปีมานี้ชาวทิเบตไม่เพียงแต่สามารถแก้ไขปัญหาเครื่องนุ่งห่มเท่านั้น หากยังส่งเสริมกิจการเครื่องแต่งกายประจำเผ่าโดยเปิดรับแฟชั่นสมัยใหม่ ได้รับความนิยมในหมู่วัยรุ่นและก้าวสู่สากลอีกด้วย

ลิขสิทธิ์เป็นของ China Face