ซานไห่กวน ด่านที่หนึ่งในใต้หล้า (2)

ในบรรดากำแพงเมืองจีนทั่วประเทศกำแพงเมืองจีนช่วงเขาเจี่ยวซานหรือเจี่ยวซานฉางเฉิง角山长城นั้นไม่ค่อยได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวมากเท่าไรถึงแม้เป็นกำแพงเมืองจีนที่มีความยาวไม่มากและสูงเพียง500กว่าเมตรเท่านั้นแต่ก็ปีนยากมากเพราะมันสูงชันและขั้นบันไดก็สูงมากด้วย

โดยเฉพาะบันไดที่ต้องปีนขึ้นแบบตั้งตรงแม้มีที่ราวเหล็กหลายอันช่วยล้อมไว้ตามบันไดช่วงนี้ก็ตามแต่ก็ทำให้นักท่องเที่ยวรู้สึกขาอ่อนทันทีที่พบเห็น แต่ไหนๆก็อุตส่ามาถึงตรงนี้แล้ว็ต้องบังคับตัวเองให้ปีนขึ้นไปต่อ

กำแพงเมืองจีนเจี่ยวซาน角山长城ยังไม่เป็นที่รู้จักกันอย่างมากและนักท่องเที่ยวยังมีน้อยอยู่จึงมีความเงียบสงบมากและได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี

เมื่อยืนอยู่บนป้อมที่สูงกว่า 500 เมตร เหมือนจะสัมผัสได้ถึงประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่า 600 ปี

มองออกไปไกล ๆ กำแพงเมืองจีนเลี้ยวลดคดเคี้ยว มีความสง่างามสุดขอบสายตา นึกไม่ออกเลยว่า ในสมัยโบราณที่ไม่มีเครื่องจักรและเทคโนโลยีทันสมัยนั้น ผู้คนก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างอันยิ่งใหญ่แห่งนี้ขึ้นได้อย่างไร

ซานไห่กวนไม่เพียงแต่มีกำแพงเมืองเจี่ยวซาน角山长城เท่านั้นแต่ยังต้องมีทะเลด้วยที่มีชื่อเสียงที่สุดคือเหล่าหลงโถว老龙头หรือที่แปลว่า"หัวมังกร"คือจุดที่กำแพงเมืองจีนของราชวงศ์หมิงฝั่งทิศตะวันออกยื่นลงไปในทะเลนั่นเอง

ที่ตั้งของเหล่าหลงโถวหรือหัวมังกรอยู่ที่เมืองหนิงไห่宁海城เป็นค่ายทหารของราชวงศ์หมิงที่รักษาไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุดและมีขยาดใหญ่ที่สุดในจีนในที่นี่จะสัมผัสได้ถึงสภาพการฝึกซ้อมและการใช้ชีวิตของทหารที่ประจำการในซานไห่กวนเรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการเรียนรู้ระวัติศาสตร์ทางการทหารในสมัยโบราณของจีนและวัฒนธรรมทางสนามรบสมัยโบราณของจีนด้วย.