‘หวง ต้าฟา’ผู้ได้รับเหรียญเกียรติยศ 1 กรกฎา : ฟันฝ่าต่อสู้อย่างไม่ลดละเพื่อสร้างคลองส่งน้ำ (ตอนแรก)

"ผมโตมากับการกินข้าวร้อยบ้าน และสวมเสื้อร้อยครัวเรือน หลังจากพรรคคอมมิวนิสต์จีนมาที่นี่ ได้แบ่งที่ดินให้ผม ช่วยให้ผมไม่อดอยากและหนาวเหน็บอีกต่อไป" หวงต้าฟากล่าว ความเอาใจใส่จากพรรคฯและความช่วยเหลือของญาติห่าง ๆ และเพื่อนบ้าน ทำให้หวง ต้าฟารู้สึกอบอุ่น เขาสาบานว่าวันข้างหน้าต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อหมู่บ้านฉ่าวหวังป้าให้ได้ เพื่อตอบแทนบุญคุณบรรดาชาวบ้าน

หวง ต้าฟาเป็นคนเรียบง่าย อดทน เสียสละ และกล้าคิดกล้าทำ เขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าทีมบริหารหมู่บ้านฉ่าวหวังป้าเมื่ออายุเพียง 23 ปี เขาได้รับเกียรติให้เข้าเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์จีนเมื่อ ค.ศ.1959 ในหลายสิบปีต่อจากนั้น เขาเคยดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการและเลขาธิการพรรคฯประจำหมู่บ้านตามลำดับจนเกษียณอายุเมื่อปี 2004

มุ่งมั่นที่จะจัดหาน้ำให้กับหมู่บ้านที่ขาดแคลนน้ำ

ภูเขาในหมู่บ้านฉ่าวหวังป้าทั้งสูงและชัน ซึ่งเป็นภูมิประเทศแบบคาร์สต์ทั่วไป เมื่อน้ำฝนตกลงที่พื้นก็จะไหลไปตามโพรงและรอยแตกในหิน ไม่สามารถคงอยู่ไว้กับที่ได้เลย ชาวบ้านไปแบกน้ำจากแหล่งน้ำที่ใกล้ที่สุด ก็ยังต้องใช้เวลาไปกลับถึงสองชั่วโมงเลยทีเดียว

เวลาชาวบ้านที่นี่ใช้น้ำ เขาจะซาวข้าวและล้างผักเป็นครั้งแรก ล้างหน้าและเท้าเป็นครั้งที่สอง และให้อาหารหมูและวัวเป็นครั้งที่สาม เวลาเจ้าหน้าที่จากอำเภอเดินทางมาตรวจงานที่ฉ่าวหวังป้า ในถ้วยน้ำที่ชาวบ้านยื่นให้มักจะออกสีเหลืองขุ่น

ที่ดินที่นี่ผลิตอาหารได้ไม่มาก เนื่องจากขาดน้ำจึงปลูกได้เฉพาะข้าวโพดที่ทนแล้งได้ ผัดเมล็ดข้าวโพดจนสุก เอาแกลบข้าวโพดออก แล้วบดเป็นแป้ง นึ่งสุกแล้วก็จะกลายเป็นอาหารหลักบนโต๊ะอาหารของชาวบ้านซึ่งเรียกกันว่า “ข้าวเปาซา” อาหารชนิดนี้กลืนยากเพราะรสชาติไม่อร่อย ตลอดทั้งปีสี่ฤดูกาลชาวบ้านที่นี่ไม่เคยได้กินอิ่มท้อง