‘หวง ต้าฟา’ผู้ได้รับเหรียญเกียรติยศ 1 กรกฎา : ฟันฝ่าต่อสู้อย่างไม่ลดละเพื่อสร้างคลองส่งน้ำ (ตอนแรก)

ห่างจากหมู่บ้านฉ่าวหวังป้าเพียงไม่กี่กิโลเมตรมีแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์ แต่ปัญหาคือมีภูเขาขวางทางเป็นอุปสรรค

หมู่บ้านไม่มีแหล่งน้ำ ไม่มีไฟฟ้าใช้ และไม่มีถนนเข้าออกที่สะดวก หวง ต้าฟาเห็นสภาพเช่นนี้แล้วร้อนใจมาก หลังจากรับหน้าที่เป็นผู้บริหารหมู่บ้าน เขาได้ทิ้ง “วาทะเด็ด” ว่าจะทำสามเรื่องเพื่อชาวบ้าน ได้แก่ ผันน้ำ สร้างถนน และเชื่อมต่อระบบไฟฟ้า คนในหมู่บ้านนึกว่าเขา "บ้าไปแล้ว"

“ยากจนเพราะขาดน้ำ ต้องหาทางให้มีแหล่งน้ำให้ได้ ต้องให้ทุกคนมีข้าวสวยกิน” หวง ต้าฟาปักใจเช่นนี้

ฟันฝ่าต่อสู้อย่างไม่ท้อถอยเพื่อก่อสร้างคลองส่งน้ำ

ในช่วงทศวรรษ 1960 ภายใต้การสนับสนุนของรัฐบาลและการนำของหวง ต้าฟา ชาวฉ่าวหวังป้าได้ดำเนินการก่อสร้างคลองส่งน้ำขนาดใหญ่เป็นครั้งแรก แต่ด้วยเหตุผลทางเทคนิคและอื่นๆ แม้ใช้เวลาไปมากกว่า 10 ปีก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ

หลายคนเริ่มท้อถอย แต่หวง ต้าฟาไม่ยอมแพ้ เมื่อ ค.ศ.1989 หวง ต้าฟาซึ่งมีอายุเกิน 50 ปีแล้วได้ไปที่สถานีบริหารทรัพยากรน้ำในบริเวณใกล้เคียง เขาช่วยทำงานไปพลางศึกษาเรียนรู้ไปพลาง ในช่วงเวลากว่า 3 ปี หวง ต้าฟาซึ่งมีการศึกษาระดับประถมศึกษาเท่านั้นเรียนรู้โดยเริ่มจากความรู้พื้นฐาน ด้วยความทุ่มเทอย่างหนัก เขาสามารถกลายเป็นคนมีความรู้มากด้านการชลประทานอย่างเหลือเชื่อ

เดือนธันวาคม ค.ศ.1990 อากาศหนาวเหน็บ เพื่อรวบรวมเงินทุนสร้างคลองส่งน้ำ หวง ต้าฟาเดินทางตามถนนบนภูเขาสองวัน กว่าเขาจะได้เข้าพบผู้บริหารสำนักงานชลประทานของอำเภอจุนอี้ในเวลานั้น เขาเปื้อนโคลนทั้งตัว รองเท้ายี่ห้อเจี่ยฟ่างคู่เก่าชำรุดจนมองเห็นนิ้วเท้าที่ออกสีม่วงเพราะความหนาวเย็น “ฉ่าวหวังป้าแห้งแล้งมาก ไม่มีผลผลิตจากที่ดินเลย ผมจะนำมวลชนสร้างคลองเพื่อผันน้ำเข้ามา” หวง ต้าฟาหยิบรายงานขออนุมัติโครงการจากกระเป๋าสะพายที่ชำรุดทรุดโทรม